Asmus Jacob Carstens of Asmus Carstens, geboren op 10 mei 1754 in St. Jurgen in Schleswig, Denemarken, was een Deens-Duitse, neoklassieke schilder en tekenaar. Op tweeëntwintigjarige leeftijd, in het jaar 1776, begon hij te studeren aan de Academie van Kopenhagen. Hier maakte hij zijn eerste schilderij, ‘De dood van Aeschylus’. Voor verdere studies in de kunst verhuisde hij in 1783 naar Italië, waar de werken van Giulio Romano hem intens betoverden en beïnvloedden. Hij wilde ook Rome bezoeken, maar korte fondsen beknotten zijn reis naar Mantua alleen.
Portretschilder in Duitsland
Uiteindelijk vestigde de kunstenaar zich in Lübeck, Duitsland, als portretschilder. De gevierde creatie van Asmus, ‘fall of the Angels’, bevat meer dan 200 figuren. Dit competente schilderij leverde hem de positie op van professor aan de befaamde Berlijnse Academie, waar hij in 1788 lid werd. De kunstenaar was beroemd en bewonderd onder zijn studenten, waaronder Bertel Thorvaldsen en Joseph Anton Koch. Zijn inspiratiebronnen droegen grotendeels bij aan de ‘Duitse historische schilderijen’ zoals ‘Home Singing’. Na vier jaar lesgeven aan de Berlijnse Academie stopte Asmus, omdat hij de kans kreeg om naar zijn droombestemming Rome te reizen.
Met zijn neoclassicisme naar Rome
Na tien jaar gespaard te hebben van zijn verdiensten en met wat geregelde financiële hulp, slaagde de kunstenaar erin om in 1792 naar Rome te gaan, waar hij bleef tot aan zijn dood. Hier exposeerde hij zijn werk in 1795. Zijn toewijding aan zijn kunstenaarschap en zijn neoclassicisme maakten indruk op verschillende internationale artiesten van naam. Tot zijn vreugde bracht Carstens zijn laatste en meest productieve jaren van de achttiende eeuw door in Rome. Dynamische penseelstreken op goed omlijnde, klassiek elegante vormen en structuren, kenmerkten Carstens’ ‘onderwerp’ en ‘historische’ werken. Zijn foto’s waren meestal geïnspireerd op Homerus, Pindar, Sophocles, Aeschylus, Shakespeare en Ossian. “Plato’s Symposium” en de “Slag bij Rossbach” zijn zijn magnum opus. Een van zijn mooiste stukken, “Megapont”, werd vergeleken met de creaties van legendarische artiesten als Raphael en Michelangelo. In 1795 werd in Rome een grote solotentoonstelling van zijn werken gehouden.
Carstens richtte ook de School of German Historical Paintings op. Hij stierf op de jonge leeftijd van vierenveertig op 25 mei 1798 in Rome. Karl Ludwig Fernow, die Asmus Carstens al sinds zijn kinderjaren kende, werd goede vrienden met hem tijdens hun verblijf in Rome. Fernow heeft de levensreis van de kunstenaar prachtig vastgelegd en gedocumenteerd.