admin Je staat op het strand van Fano Island met je rug naar de zandduinen en kijkt uit op de Noordzee en je vraagt je af of wat je ziet echt is. Het strand is zo breed dat je niet kunt raden hoe ver het naar de zee is. Je kunt kleine zwarte figuurtjes aan de kustlijn zien; soms lijken ze op het cijfer acht en soms breken ze in tweeën, voor een vluchtig moment, zodat je twee ovalen boven elkaar ziet. Alles aan dit eiland is dromerig en als je weggaat, vraag je je af of je er echt ooit bent geweest.
Maar echt dit eiland is. Fano (spreek uit als fay-nooh) is het meest noordelijke van de Noordzee-eilanden die zich uitstrekken van Nederland in het zuiden tot Denemarken in het noorden. Het is klein, slechts ongeveer 8 km breed en 20 km lang en ligt 3 km buiten de Deense stad Esbjerg, ooit de 3e grootste vissershaven van Europa en, ontegensprekelijk, de lelijkste stad van Denemarken, hoewel een stuk beter dan veel andere steden om te bezoeken. in Europa te vinden zijn.
Fano bereiken met een veerboot
De enige manier om Fano te bereiken is met een kleine auto- en passagiersveerboot die elke 20 minuten vanuit Esbjerg vertrekt. Er is gesproken over het bouwen van een brug naar het eiland, maar het is te hopen dat dit nooit zal gebeuren. Na een overtocht van 15 minuten arriveert u in de hoofdstad Nordby (spreek uit als nor-booh). Het wordt een stad genoemd, maar het is eigenlijk maar een dorp. Het eiland heeft twee nederzettingen, Nordby en Sonderho (uitgesproken als sunner-hooh) en beide zijn voortreffelijk.
Wanneer u de veerboot verlaat, moet u wat tijd besteden aan het lopen van de hoofdstraat. De straat is in meer dan 200 honderd jaar nauwelijks veranderd. Beide zijden worden ingesloten door huisjes met rieten daken van één verdieping – de nok van de huisjes met rieten daken is afgewerkt met graszoden, in tegenstelling tot Engeland waar de nok ook van riet is gemaakt. En de weg versmalt op sommige plaatsen zodat een auto er maar net doorheen kan. De straat bevat veel kleine winkeltjes, die alles verkopen, van bloemen, gebreide kleding en handwerk. Er is een oude pottenbakker (compleet met een ruige baard) die prachtige eenvoudige potten, vazen, borden en kopjes maakt en schildert. Je kunt ook binnenlopen in de barnsteenwinkel. Als je met de eigenaar praat, zal hij je vertellen hoe hij de barnsteen van het strand verzamelt na de lentestormen en de barnsteen polijst en sorteert. Hij zal je zelfs zijn meer ongewone stukken laten zien die insecten bevatten die miljoenen jaren geleden leefden en stierven.
Sonderho bezoeken
Je kunt naar het zuiden reizen naar de andere nederzetting van het eiland, Sonderho. Beide dorpen liggen aan de oostkant van het eiland en worden aan de westkant beschermd tegen de Noordzee. Vooral Sonderho lijkt in de zandduinen te ‘hurken’. De bezoeker zal Nordby verlaten in de wetenschap dat de stad werkelijk voortreffelijk is, hij zal in Sonderho aankomen en weten dat hij iets subliems heeft gevonden.
Sonderho, is prachtig gelegen in het zuiden van het eiland tussen de zandduinen en rietvelden. Er zijn weinig winkels maar er is de Sonderho Kro (herberg). Het werd gesticht in het begin van de 18e eeuw en is al negen generaties in handen van dezelfde familie. De bezoeker moet er echt dineren. De keuken is voortreffelijk en de herberg is een van de meest romantische plekjes op aarde. Je moet de gerookte vis en vlees proberen en daarna door de kleine tuin van de herberg lopen en de rookhuizen inspecteren. Er is ook een windmolen aan de rand van het dorp en een kerk, en beide zijn het bekijken waard.
De kroon op het eiland is het strand. Het loopt over de hele lengte van het eiland en is heel, heel breed. Er zijn hectares ruimte, zelfs op het hoogtepunt van de zomer. Je kunt ver weg zijn van alle anderen, ondanks de auto’s en campers die er op en neer rijden; de eilandbus die Sonderho met Nordby verbindt; de vliegerbuggy’s en vliegerboarders die zich naar het eiland verdringen; hondenuitlaters; en de weinige naakttoeristen die je vaak langs het strand ziet slenteren! Er is elk jaar in mei een vliegerfestival op het strand en er worden duizenden vliegers gevlogen; het is een fantastische site.
Het eiland heeft, wat lijkt, honderden zomerhuizen. De meeste zijn vakantiehuizen voor Deense gezinnen. Als u wat tijd op het eiland wilt doorbrengen, kunt u overwegen er een te huren en tijd door te brengen tussen de duinen of in de bossen, zittend op de veranda, wijn drinkend in de amberkleurige gloed van de lange, Noordse zomeravonden. De bedwelmende, droomachtige kwaliteit van het eiland zal je grijpen en je vermoeidheid wegspoelen; het is een belofte.
En als je wegkomt, heb je droomachtige herinneringen aan de glinsterende beelden die je op het strand zag en twijfel je of je er echt was. Misschien is het eiland slechts een droom, misschien ook niet. Misschien is het eiland wel de ‘Lorna Doon’ van de Noordzee. Een plaats, een paar gelukkigen, heeft het geluk gehad om te bezoeken.
